NDT Bobath

Rehabilitacja dzieci i niemowląt metodą NDT – Bobath

Co oznacza NDT – Bobath?

Koncepcja ta została stworzona w latach 40tych XX  w. przez Bertę i Karla Bobath. Jest metodą neurofizjologiczną, nieinwazyjną. Zaliczana do metod leczenia neurorozwojowego (NDT- Neurodevelopmental Treatment) i w związku z postępem medycznym i najnowszymi badaniami nad Ośrodkowym Układem Nerwowym jest ciągle modyfikowana i udoskonalana.

Dla kogo?

NDT-Bobath jest metodą stosowaną w usprawnianiu niemowląt i starszych dzieci z zespołami neurologicznymi, ortopedycznymi, genetycznymi, dla wcześniaków oraz innych dzieci prezentujących opóźnienia psychoruchowe.

Stosowana także u dzieci z zaburzeniami procesów integracji sensorycznej, zwłaszcza jeżeli dziecko jest w wieku poniżej 3 roku życia, gdzie zastosowanie pełnej terapii integracji sensorycznej jest przeciwwskazane.

Na czym polegają ćwiczenia?

Plan postępowania jest zawsze ustalany indywidualnie.  Fizjoterapeuta własnymi rękoma dostarcza dziecku odpowiednich bodźców, doznań czuciowych i ruchowych tak, by osiągnąć ruch możliwie najlepszej jakości. Normalizuje napięcie mięśniowe, pracuje nad przenoszeniem środka ciężkości. Ruch odbywa się z tzw. „punktów kluczowych” , którymi są głowa, obręcz barkowa i obręcz miedniczna. Terapeuta stosuje specjalne techniki i wspomagania. W terapii dziecko uczy się prawidłowych mechanizmów odruchu postawy – równoważnych i nastawczych.  Ważne, by w czasie ćwiczeń dziecko było jak najbardziej aktywne i współpracujące, tak by nabyte prawidłowe umiejętności ruchowe umiało wykorzystać w życiu codziennym.   Jeżeli w rozwoju dziecka pojawi się nieprawidłowy wzorzec ruchu (na bazie zaburzeń układu nerwowego, zaburzeń napięcia mięśniowego, przykurczy i innych) to każda nowo nabyta umiejętność także będzie opierała się na nieprawidłowych wzorcach, co zaburzy jego rozwój psychoruchowy.

Od kiedy zacząć terapię?

Terapię należy rozpocząć od momentu zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości w rozwoju dziecka, u dzieci zagrożonych niepełnosprawnością, z tzw. grupy ryzyka, u dzieci urodzonych przedwcześnie, z wadami itp.  Stosuje się nawet od pierwszych dni życia.